Ana içeriğe atla

Bendeki Benler


Bir ben var benden öteye.içini bilmediğim;gittikçe dibe vuran,vurdukça canımı biraz daha yakan..Artık anlamaya çalışmıyorum.düşündükçe,bir sonuca varmaya çalıştıkça dahada kayboluyorum sende.sakarlık konusunda önde bayrak sallayan insanlar gibi hayat nereye savurursa oraya gidiyorum.

Kader ; insanın kendi seçimleri doğrultusunda ne cehenneme giderse gitsin peşini bırakmayan şanssızlık olarak anılır. oysaki kaderin birde kankası vardır."Kaderden"dir derler.bilir misiniz ? işte bu kaderden sözcüğü çok şey ifade eder aslında.kaderden sözcüğünün hakim olduğu hayat - hayat değildir.kendi hayatınızda başkasının hükmüdür.
Kaderinizi kendi seçimleriniz değil,başkalarının seçimleri belirler.onların hayatlarıdır aslında bunlar.sizin adınıza verilen kararlar , aslında onların hayal ettikleri,onlarn kaderi olurken;uygulamaya koyamadıkları yada bu saatten sonra koyamicakları,
yazıp,ancak başrol oynayamadan yönettikleri film serileridir bunlar.

bu zaman zarfında hem sizi yorarlar hemde kendilerini.. hiç bir zaman önüne 3-5 Vcd koyup istediğini izle dediklerini göremezsiniz. çünkü hepsinin başrol karakterinde siz varsınızdır.

2 şık kalmıştır geriye..
ya sadece siz öleceksinizdir,

yada hem yazan yöneten hemde başrol oyuncusu ölecektir.
sonuç hep aynıdır.
oyunu oynayan değil yöneten kazanır.


ya kaderden ; ya kaderden ..

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..