Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Ekim, 2010 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Depersonalizasyon

Şehrin tam göbeğinde nereden gelip nereye gittiğini unutmuş gibiydi annem. Elimi de bırakmıştı. Arkasından koşup koşup elinden, eteğinden tutmaya çalışıyordum.. Bu durumun adı ; depersonalizasyon . Bildiği şehirde, yollarda bir yabancı gibi kaybolma. Bir adım ilerisi, adını, kim olduğunu unutmak.

la lalala

Geç kalınmışlık hissettim. sevgili Liellaa * 100. izleyicim oluşundan , bir teşekkür etme isteği belirdi bende (: ~ Galiba yoruldum. Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar. Kendime kalbimi kanıtla ... maktan. Ve kanıtladığıma kendimi inandırmaktan, Ve dahası kocaman bir sahada tek başına koşmaktan yoruldum. Can Yücel  ve bu muhteşem adamla kapanışı yapıp giderim. öpüyorum.

Aralar *

Pek uzun zamandır yazamamanın isyanındayım. Okulun başlamasıyla düzenim bi hayli bozuldu ve bu durum hiç hoşuma gitmiyor. okulda çok sıkılıyorum ve uyumak zorunda kalıyorum. yada oturup 6 saat boyunca test çözüyorum. e bu da yeterince monoton günler geçirmeme sebep oluyor. Nolurdu şu lanet olası liseler 3 sene kalsaydıda ben şuan bu stressi çekmeseydim ! Değişik bir şeyler yapasım var. ama bunun düşünceyle sınırlı kalmasından nefret ediyorum. şimdi kafa dinliceğim bir yer olsa, gitsem otursam, çayımı sigaramı alsam.. yanına birde muhabbeti iyi olan birini alsam, yada rahatça konuşabiliceğim birini.. bir süre böyle yaşasam. çok mu şey istiyorum arkadaş ya. Güvenimin kırılmasının ve kızgınlığımın yanı sıra , bu duyguları bana yaşatanları bazen çok özlüyorum. her dakika beraber olduğum , saat başı mesaj atan bir kaç kişiyi çok özlüyorum. Ne kadar özlenmeyi haketmeselerde.. ama  ister istemez bir yanım hep eksik kalıyor. O' nu özlüyorum. en büyük eksikliğim sanır