Ana içeriğe atla

Şimdilerde..

Nasıl hatalar yapmaya başladım ben.. Nasıl içimi yakıyor yaşanılanlar. Bu ben değilim. Bedenim benim olsada ruhum bana ait değil. Yıllar önceki elif bu değil. Nasıl bu hala geldim ben. yıllar önce ağlanıcak şeye bile gülerken, şimdi neden herşeye ağlar oldum. Neden hep canım acır oldu. Yapmamam gereken şeyleri neden yapıyorum.. Ne kadar istemeden yapsamda canım acıyor. Vicdan azabı çekiyorum. Kaybetmekten korkuyorum. Ens sevdiklerimi, canımdan öte olanları.. Onları kaybetmekten korkuyorum.. Beni ayakta tutan tek şey onların varlığıykeni yitirmek istemiyorum..

Nasıl bir cehenneme düştüm ben böyle..

Tatile çıkmaya ihtiyacım var. Buradan uzaklaşmaya ; bir süreliğinede olsa hiç bir şey düşünmemeye ihtiyacım var.. Bu kadar yükle devam etmek zor geliyor. Gücüm tükeniyor yavaş yavaş..

Siz az hata yapın.
Düşünün öyle karar verin.
Dikkat edin kendinize..

öpüyorum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..