Ana içeriğe atla

Yurdum ihtimalleri ve insanları ..

( neden bu fotoğrafı koydum bilmiyorum )

  • Nazım Hikmetin güzel bir şiiri vardır şöyle der bir yerinde  ' memleket mi yıldızlar mı gençliğim mi daha uzak ? '   Teknik olarak yıldızlar , prensip olarak gençliğim , kilometre olarak memleket daha uzak diye bir cevap verip bu konuya bir açıklama getirmek istedim.

  • Senaristlerimiz neden hep kapıcıları gerçek hayatta olmayacak kadar neşeli, eğlenceli, yer yer arızalı ama illaki komik olacak şekilde tasvir etmişlerdir.Madem kapıcısın o zaman rol çalacaksın apartmandaki hayattan diye bir kural mı var ? İnsan bazen kapıcı Caferi özlüyor.


  • " Kardeş bende tam seni arayacaktım... "  İşte ben bu sözün hastasıyım arkadaş. Ya doğru bile olsa ne kadar yalan duruyor di mi ? Bende tam seni arayacaktım deyin bakın göreceksiniz karşınızdaki insanın o müstehzi gülümsemesini. İnanmayacaktır size, çünkü harbiden çok yalan kokar bu söz.

  •  Bir ara  M. Ali Erbil'in  " alo .. Adapazarı çık aradan "  diye bir lafı vardı baya da meşhur olmuştu sonra unutuldu gitti. Yazık.

  • Şiir yazan herkes çayı severmiş gibi geliyor bana.

  • Cemal Süreya'nın soy ismindeki ikinci  ' y ' harfinin kiminle iddaya girerek kaybettiğini bilen yok mu ? 

  • Bülent Ersoy karlı kayın ormanını söylerken  " ben ordan geçerken biri, amca dese gir içeri " dizesindeki amca kısmını es geçiyor mudur ? ( sözgelimi müslüm baba paramparçayı söylerken telesekretere konuşamayanlardanım kısmını söylemez mesela. Kimyası tutmaz. )


öyle işte ..

Yorumlar

  1. 2inci maddede kural yerine n'li yazmışsın. .)

    İddaa'yı kaybettiği şahıs;
    Sezai Karakoç idir.
    Kaynak;
    http://depkac.com/murekkep-hokkasi/9071-cemal-sureya/
    cavanagh adlı üyenin yorumu.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Ellerinizden öper :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

E sen bayaa Orospu Çocuğuymuşsun !

Söyle be büyük adam,  ' sayende '  bu kaçıncı 0 (sıfır) ı tüketişim ? Sana ait bütün kelimelerimi tükettim bu gün. Yaptığım en iyi şeyin seni sevmek olduğunu düşündüğüm zamanlara lanet ettim ilk defa. Bunun sebebi sen misin yoksa ben miyim bilinmez. Ama beni hataya sen sürüklemedin,  kendim sürüklendim. Kendim yaptım onca aptallığı. Her defasında inandım.  Güvendim lan güvendim. bu kadar basit miydi seveni kandırmak. Bu kadar mı kolay artık yalan söylemek. Yüzüme bakarken hiç mi için acımadı be adam. Hiç mi gururun yok senin.  Orospu çocukluğu nun bu kadarı da çok fazla. Ben kötü biri değilim. Sadece sessizliği bilirim. Ama artık susmak istemiyorum. İnsanın, sustukça daha da üzüldüğünü biliyorum. Yıprandım. Tükendim. Rüzgarında bi o tarafa bi bu tarafa savruldum. E be vicdansız nasıl yaşarsın sen şimdi o yürekle. Bi de utanmadan, yaptığın onca acımasızlıktan sonra kalkıp bana sevgiden bahsetmez misin.  Ah be oğlum sen ne anlarsın sevgiden, kıymet bilmekten falan. Sen

mutlak mutluluk

bu ara pek mutluyum lan gerçi dersleri saldım gidiyo defter kitap yalan oldu dağaldık. kartalcell çıktı geçmek lazım konuşuyosak aşkımızdan falan yani şu sıralar ortamlar pek iyi ne iş anlamadım (: dershaneye test çözmeye gidiyoruz sınıfa uğramadan eve geliyoruz annemde pek rahat kadın alıştı tabi bişi demiyo bıktım lan okuldan sırf sabah ve çıkışlarda dumanlanmak için gidiyorum ortam olsun makara olsun başka bişey değil neyse nikotinin dibine vurmaktayım aç karnınada pek iyi gidiyorki sorma zevki sonum hiç iyi değil patlicam bi günde hadi hayırlısı. karmaşık duygular içindeyim özlem duygusu ağır basmakta tabi kaç gündür sonunda bi görebildim oda görmekse tabi özlüyorumm abi özlüyorum ama umrundamı değil neden? soruyorumda bi cevap yok karmaşaya sokmaktan başka bişey değilsin D* neyse nikotine devam ..

o2.36 *

oyunun adı aşk kan ve gül sen katilsin bense maktül.. istediğin gibi yazıp yönettiğin oyunda başrol oynamak.. daha mutlu olabiliceğim başrol tekliflerini reddederken gelebiliceğim son noktayı hiç düşünmemiştim. sen yazdın. sen yönettin. oyunun bitiminde oyuncu ağlasada sen mutlu oldun.. evet. çünkü başarmıştın. her şey istediğin gibi gitmiş, büyük kazançlar sağlamıştın. bulduğun o saf , aptal aşık oyuncuyu hiç düşünmemiştin. tıpkı kendi sonumu düşünmediğim gibi. Günler geçtikçe daha da bulanıyor renkler. resmimi tamamlayamamaktan korkuyorum. fırçamdaki ıslaklığın ; kendini eskimiş , işe yaramaz bir hale getirmesinden, paletimdeki renklerin yıllanmışlığının bozulmasından, sonrada hayalimi alacalı bir çıkmaza sokmasından korkuyorum. ama tualimi ve renklerimide bir o kadar seviyorum.. Şimdi tualimimi mi tamamlamalıyım ; yoksa öylece bırakıp başkasının en güzel haliyle tamamlamasını mı beklemeliyim ? ne dersiniz , hangisini başarabilirim ? bilemiyorum..