Adı Unutmak -

Fazlalıksa hayatında birileri…
Silmelisin kafandan önce, onu sevmeyi istemeyi. Unutmayı seçmelisin çözümsüz sorular içindeyken. Boşaltmalısın havuzları teker teker.
Onun da sayfa kenarlarına çizdiği çöp adamlar olduğunu düşündükçe, şaşırmayı kesmelisin bir kere, o da insan, bilmelisin. Onun da aynı havayı soluduğunu öğrenmelisin belki de, sen nefesimi ona borçluyum zannederken.
Kareli eteğinden kaldırıp başını, onu aramak ayıp değil, arayış silinme sebebi değil. Anlamalısın, gülmelisin sen de o çok ağlatan satırlara, kendini zorlayarak da olsa. Saate bakıp beni düşünüyor, dememelisin. Küçük bir çocuksun bazen, doğum gününe söz verilmiş yüzlerce hediye, ama her yeni yaşında bomboşmuş gibi ellerin. İşte bu yüzden, düş bile kurmayacaksın bazen ki enkazında kırılmasın hiçbir yerin.
Aslında güzelsin, bilmelisin. Aynaya baktıkça değişeceksin. Yeni yeni senler tanıyacaksın tanışacağın her yeni yüzde. Korkacaksın değişmekten, o çok sevdiğin gidince kalbinden. Onu hatırlatıyorsa kulak vermeyi dahi bırakacaksın. Bir süre yüzünü çevireceksin onu görüp görüp. Nazlanacaksın. Ama o senin değil. Yüzleşeceksin.
Dalgalanacak denizlerin, sen kıyıya vuracaksın.
İçinden bir yardım notu çıkacak belki de en sonunda.
O gelecek sana, yardım etmeye. Uzun seferinde, hayallerine aşık olacak o bir gün. Seni kurtarmayı düşlerken tek kişilik gemisinde, kaybolduğun denizlerde kaybolacak.
Seni görecek sonra. Sen onsuz şarkıları dinlemiş ve yeni melodiler üzerine şiirler yazmışsın. Başkaları bulmuş izini ve çoktan kurtarılmışsın…
Üzülecek o da, seni daha önce aramadığına.
Ama zaman geçmeden geç kalamazsın ki,
o ne zaman geç kalacak bilemezsin..

Unut onu bu gece ..