Ana içeriğe atla

ve O '

gecenin içinde kayboluyorum
karanlık beni içine çekiyor
gökyüzüne baktıkça dahada derinleşiyor etraf
yaktığım son sigaranın dumanını çekiyorum içime
simsiyah gökyüzünde umut arayan bulanık bulutlarla ilerliyor dakikalar
içime çektiğim dumanı üflüyorum
denizde kaybolmuş balıklar gibi bir çıkış yolu arıyorum sanki
bir nefes daha çekiyorum
üflediğim her duman bulanık bulutlara karışıyor
bir bulut daha ekliyorum gecenin sonsuzluğuna
sanki hiç birşey olmamış gibi ilerliyor sol tarafıma
üzerimde bir ağırlık var
sigaranın verdiği rahatlıkla yıldızları sayıyorum
1 2 3 derken dahada çoğaldıklarını farkediyorum
yarına umutlarla çoğalan yıldızlar gibi yelkovanın akrebe ilerleyişini sayıyorum
saniye saniye görüntüleniyor gözlerimde bulutların birbirne karışması
yıldızları kaybediyorum sabaha yaklaştıkça
gecenin büyüsü yok oluyor
gün sabaha uyandıkça etraf kızıllıklarla yankılanıyor
gökyüzü tatlı tatlı yanıyo sanki
bir iki yıldızın peşinden koşarken farkediyorumki onlarda kalmamış artık
hayal kırıklığı gibi görünsede yeni bir gün,yeni bir nefes,yeni bir uyanış bu yaşanılan
güneşin saklandığı yerden çıkmasıyla yüzüm yansıyor pencerelere
oturduğum yerden kalkıyorum
sabahın ayazı üşütüyor gözlerimi
ürkek ruhum sarsılıyor garip bir ayazla
son bir nefes daha alıyorum sigaramdan
farkediyorumki oda yıldızlar gibi eriyip gitmiş gün ışığıyla
dumanı içime çekiyorum
ve kahrolası çöplüğe bir izmarit daha bırakıyorum
yeni doğan güneş gözlerimi kamaştırıyor
tıpkı hayata yeni uyanan bir bebek gibi..
ve evet son buluyor bu uyanışla gece
günaydın salı sabahı
uyan kahvaltı vakti..

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..