Ana içeriğe atla

ctrl

Bilgisayarım bozuk yine.
ulaşamıyorum buralara. ayda yılda bir açılıyor. yazabildikçe yazmaya çalışıyorum.
yorucu bi hafta geçiriyorum. sınavlar,okul,dershane,arkadaşlar ve lanet olası aile falan derken kafam duman geziyorum.
yine aram açıldı annemle. okuldan aramışlar kızınız okulda sigara içiyo diye. ulan tamam sigara içtiğimi biliyosun cenk bey. anladın uyardın beni. bide bunun üstüne gidip yalan dolan şeyler söylüyosun annemlere. ztn içmiyorum diye biliyolar evdekiler. yangına körükle gidiyosun. ki ben okul tuvaletlerinde sigara içenlere kızan bi insanım..
Gelde kavga etme şimdi okul idaresiyle. mümkünmü kardeşim. rahat huzur veriyolar mı.

neyse ~

Bu ara uçurum kenarlarında dolaşmaktan yanayım.yada buna mecbur bırakılıyorum.
moralimi bozmak için özelliklemi sınav öncesi ders saatlerini seçiyolar anlamıyorum.bu arada sınavlardan çakmış durumdayım. 5 zayıfla rekor üstüne rekor kırıyorum. tek yüksek notumun 95 olup onunda geometri olması kimseyi şaşırtmadığı gibi beni de şaşırtmıyor =))

kafam karışık.
doğrumu yapıyorum yoksa yanlışlar mı daha cazip geliyo bilemiyorum. gerçekleri görmesine görüyorumda ; ya söylediğimde tamamen kaybedersem.. bunu göze alamıyorum işte. onca göz yaşını göze alıyorum ama onu kaybetmeyi alamıyorum. hata yapıyorum biliyorum. ama şuan , yani en azından son 4 aydır cazip gelen bu.

N'apıyorum ben ?


düzenli bi hayatı,
sevdiklerimle beraber olmayı,
gülmeyi,
mutlu olmayı..
ve daha sayamadığım bi çok şeyi özledim sanırım..


Aloha..

Yorumlar

Yorum Gönder

Ellerinizden öper :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..