Ana içeriğe atla

Unuttum Söylediklerini..

şimdide yağmurlar söylüyor aynı şarkıyı. duyuyor musun ? ilk gündü. seni gördüğüm ilk gün. kısmi mesafeden kulağıma mırıldadığın o sözler. ilk öpüşünde sözleri yüreğimde hissetmeme neden olmuştu. gözlerinde kalbime dokunduğunda derin derin nefes alışların gibi. kıs ve net. hani ellerim ellerindeyken parmaklarınla avuçlarma bıraktığın notaların bir eşi olan sözler..
önceden ezberimdeydiler.

şimdi,
şimdi unuttum onları.
sitem edercesine unuttum belkide.
söyleyeceklerim vardı belkide. amaşimdi unuttum.
unutturdun.
ama bu aşkı unutmamı isteme benden.
bu gün biraz yorgunum belkide.
sesim titreyebilir şarkımızı söylerken.
yağmurlar yağabilir üzerime.
korkma üşümem.
yokluğunde üşüdüğüm kadar üşümem düştüğüm sularda.


şehrin sokakları ışıklarını söndürsede yürüm inceden 9.15 vapuruna.
gökyüzünün sonsuzluğunu anlatmıştın bana uyku sersemi hatırlıyormusun.
vapurda pamuk şekeri yemek kadar tatlıydı anlattıkların.
denize düşmesi kadar şaşırtıcı..

hani aynaya baktığında ben kadar gördüğün şeylerdi onlar.
hani ucunu göremediğin. hani sonsuzadek yüzeceğin derinliklerdi.
hani boğulursak beraber boğulacaktık..


hatırlıyorum sözlerini.
elimi bıraktığın , sonsuzluğa terkettiğin yere gidiyorum.
eşlik ediyorum belki duyarda arkamdan gelirsin diye.
yağmur damlalarıyla kokumu yolluyorum sana.
belki,
belki yine beni seversin diye ..



oysaki unutulmuş söylenenler,

verilen sözler.


acıtır yüreğimi seni hatırlatan dakikalar.
haketmemişsin sen o şarkıları aslında.
anladım.


şimdi bitti.



unuttum !
söylediğin şarkıları,
şarkımızı,
sözlerini..

gözlerini bağla 
ve
bırak kendini yağmurla sevişen rüzgara 

¨¨


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

E sen bayaa Orospu Çocuğuymuşsun !

Söyle be büyük adam,  ' sayende '  bu kaçıncı 0 (sıfır) ı tüketişim ? Sana ait bütün kelimelerimi tükettim bu gün. Yaptığım en iyi şeyin seni sevmek olduğunu düşündüğüm zamanlara lanet ettim ilk defa. Bunun sebebi sen misin yoksa ben miyim bilinmez. Ama beni hataya sen sürüklemedin,  kendim sürüklendim. Kendim yaptım onca aptallığı. Her defasında inandım.  Güvendim lan güvendim. bu kadar basit miydi seveni kandırmak. Bu kadar mı kolay artık yalan söylemek. Yüzüme bakarken hiç mi için acımadı be adam. Hiç mi gururun yok senin.  Orospu çocukluğu nun bu kadarı da çok fazla. Ben kötü biri değilim. Sadece sessizliği bilirim. Ama artık susmak istemiyorum. İnsanın, sustukça daha da üzüldüğünü biliyorum. Yıprandım. Tükendim. Rüzgarında bi o tarafa bi bu tarafa savruldum. E be vicdansız nasıl yaşarsın sen şimdi o yürekle. Bi de utanmadan, yaptığın onca acımasızlıktan sonra kalkıp bana sevgiden bahsetmez misin.  Ah be oğlum sen ne anlarsın sevgiden, kıymet bilmekten falan. Sen

mutlak mutluluk

bu ara pek mutluyum lan gerçi dersleri saldım gidiyo defter kitap yalan oldu dağaldık. kartalcell çıktı geçmek lazım konuşuyosak aşkımızdan falan yani şu sıralar ortamlar pek iyi ne iş anlamadım (: dershaneye test çözmeye gidiyoruz sınıfa uğramadan eve geliyoruz annemde pek rahat kadın alıştı tabi bişi demiyo bıktım lan okuldan sırf sabah ve çıkışlarda dumanlanmak için gidiyorum ortam olsun makara olsun başka bişey değil neyse nikotinin dibine vurmaktayım aç karnınada pek iyi gidiyorki sorma zevki sonum hiç iyi değil patlicam bi günde hadi hayırlısı. karmaşık duygular içindeyim özlem duygusu ağır basmakta tabi kaç gündür sonunda bi görebildim oda görmekse tabi özlüyorumm abi özlüyorum ama umrundamı değil neden? soruyorumda bi cevap yok karmaşaya sokmaktan başka bişey değilsin D* neyse nikotine devam ..

o2.36 *

oyunun adı aşk kan ve gül sen katilsin bense maktül.. istediğin gibi yazıp yönettiğin oyunda başrol oynamak.. daha mutlu olabiliceğim başrol tekliflerini reddederken gelebiliceğim son noktayı hiç düşünmemiştim. sen yazdın. sen yönettin. oyunun bitiminde oyuncu ağlasada sen mutlu oldun.. evet. çünkü başarmıştın. her şey istediğin gibi gitmiş, büyük kazançlar sağlamıştın. bulduğun o saf , aptal aşık oyuncuyu hiç düşünmemiştin. tıpkı kendi sonumu düşünmediğim gibi. Günler geçtikçe daha da bulanıyor renkler. resmimi tamamlayamamaktan korkuyorum. fırçamdaki ıslaklığın ; kendini eskimiş , işe yaramaz bir hale getirmesinden, paletimdeki renklerin yıllanmışlığının bozulmasından, sonrada hayalimi alacalı bir çıkmaza sokmasından korkuyorum. ama tualimi ve renklerimide bir o kadar seviyorum.. Şimdi tualimimi mi tamamlamalıyım ; yoksa öylece bırakıp başkasının en güzel haliyle tamamlamasını mı beklemeliyim ? ne dersiniz , hangisini başarabilirim ? bilemiyorum..