Ana içeriğe atla

bitti mi lan ?

Değişik bir hafta geçiriyorum.
dünya tersine dönüyo sanki.
D * eskisinden çok farklı. ilgili seviyo gibi.
öte yandan gök * le aram bozuk.
neden bilmiyorum ama şu son 2 haftadır taşlar yerinden bi oynadı bi daha oturmuyo.
sanıldığından daha büyük bi sorunla karşı karşıyayım.
herkesi kaybetmeyi göze alabilirim.
ailemi bile.
ama onu kaybetmeyi göze alamam.
onun önüne geçebilicek biri yok.
her ne konuda ikilemde kalırsam kalıyım yine her yol ona çıkar.
o ikileme sokamam bile onu.
herkesin ötesinde biyerde bende.
en değerli.

öyle işte.

neyse dua edin bi düzene girebiliyim.
yoksa bu böyle gitmicek.

bu arada sınavlarım başladı burayla ilgilenemiyorum.
sınavlarda çok kötü geçiyo zaten.
hayır çalışmıyorum desemde kötü geçse eyvallah.
ama yok abi yok bi taraflarımı yırtıyorum yine güzel geçmiyo.
çalışmicam lan artık yeter yaa.
geçen sene sadece dersi dinliyodum, ne kitap ne defter yüzü açmıştım, takılmadan geçtim.
bu sene çalışıyorum geçemicem.
o yüzden bu günden itibaren eski felsefemize geri dönüyoruz =))
-dersi derste öğren, eve git yat

aşkta ders çalışıyo devamlı.
aferim benim aşkıma çalışsın tabi.
özledimde zaten.
az önce konuştum sesi hala kulaklarımda.
yanımda olsaa, sarılsam uyusam ona.
sabah kalktığımda ilk onu görsem..

ne güzel olur dimi (:

bıkamicakmıyım ben bu çocuktan.
dersanede sarılıyorum bazen, bırakasım gelmiyo ya.
neysee.

gök-le oturup konuşmayı, köpek öldüren şaraplar içmeyi,ağlarken sarılıp yatmayı.
özledim laan özledimm.

gitmeliyim.
adios.
aloha.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..