Ana içeriğe atla

Bitmeyene

Tam olarak ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum
Yürüdüğüm yolların sonu yok
Hissettiğim duygularım bir anlamı bile yok
Yıllar önce kaybolduğum ormana tekrar düşmüş gibiyim.
Yanımda kırmızı papuçlarım
Nefes almamı sağlayan kıyafetlerin
Dokunamadığım anılarım var yanımda
Hiç sevmediğin o yağmurlar yağıyor şimdi üzerime
Üşüdüğümde sarılamıyorum
Uykunun en tatlı geldiği göğsünde uyuyamıyorum
Bir gürültü
Bir çığlık var
Her adımda biraz daha artıyor
Normalde kendime bile söylemekten çekindiğim korkularımı
Şimdi kendi kendime yenmeye çalışıyorum
Rüzgar saçlarımın arasından geçip gidiyor
Biraz daha dağılıyor saçlarım
Sonradan farkına varıyorum
Yokluğun öyle yoğun
Yokluğun öyle kalabalık
Endişelerim bundan.

Pazartesi sabahlarını sevmezsin sen.
Aslına bakarsan kendinle ilgilenemediğin hiçbir günü sevmezsin.
Düşün ki yokluğunda her günüm pazartesi
Her günüm kalabalık

Biz yokuz.
ondan bu kalabalık.
gelsen daha yalnız olurdum..

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

E sen bayaa Orospu Çocuğuymuşsun !

Söyle be büyük adam,  ' sayende '  bu kaçıncı 0 (sıfır) ı tüketişim ? Sana ait bütün kelimelerimi tükettim bu gün. Yaptığım en iyi şeyin seni sevmek olduğunu düşündüğüm zamanlara lanet ettim ilk defa. Bunun sebebi sen misin yoksa ben miyim bilinmez. Ama beni hataya sen sürüklemedin,  kendim sürüklendim. Kendim yaptım onca aptallığı. Her defasında inandım.  Güvendim lan güvendim. bu kadar basit miydi seveni kandırmak. Bu kadar mı kolay artık yalan söylemek. Yüzüme bakarken hiç mi için acımadı be adam. Hiç mi gururun yok senin.  Orospu çocukluğu nun bu kadarı da çok fazla. Ben kötü biri değilim. Sadece sessizliği bilirim. Ama artık susmak istemiyorum. İnsanın, sustukça daha da üzüldüğünü biliyorum. Yıprandım. Tükendim. Rüzgarında bi o tarafa bi bu tarafa savruldum. E be vicdansız nasıl yaşarsın sen şimdi o yürekle. Bi de utanmadan, yaptığın onca acımasızlıktan sonra kalkıp bana sevgiden bahsetmez misin.  Ah be oğlum sen ne anlarsın sevgiden, k...

mutlak mutluluk

bu ara pek mutluyum lan gerçi dersleri saldım gidiyo defter kitap yalan oldu dağaldık. kartalcell çıktı geçmek lazım konuşuyosak aşkımızdan falan yani şu sıralar ortamlar pek iyi ne iş anlamadım (: dershaneye test çözmeye gidiyoruz sınıfa uğramadan eve geliyoruz annemde pek rahat kadın alıştı tabi bişi demiyo bıktım lan okuldan sırf sabah ve çıkışlarda dumanlanmak için gidiyorum ortam olsun makara olsun başka bişey değil neyse nikotinin dibine vurmaktayım aç karnınada pek iyi gidiyorki sorma zevki sonum hiç iyi değil patlicam bi günde hadi hayırlısı. karmaşık duygular içindeyim özlem duygusu ağır basmakta tabi kaç gündür sonunda bi görebildim oda görmekse tabi özlüyorumm abi özlüyorum ama umrundamı değil neden? soruyorumda bi cevap yok karmaşaya sokmaktan başka bişey değilsin D* neyse nikotine devam ..

kahveler hep güzel kokar

Kendime kahve yapıyorum bu aralar.evden çıkmıyorum pek.bütün bir sene hep tatili ,  rahatlığı , geziceğim zamanı beklemiştim hep.şimdi bi afalladım.bi hobi bile bulamadım kendime. hem sıkılıyorum hem sıkılmıyorum. farklı bi ruh hali. aptalca. kabul ediyorum. o yüzden hep kahve yapıyorum kendime. toplu taşıma araçlarını sevmiyorum. bil hassa insan kokusundan nefret eder oldum. bu sıcakta her teyzenin ' kalk da ben oturayım ! ' bakışları altın da eziliyorum. yüzüme bakan her insanın gözlerinde bi merak ( acaba tanıyor muyum , ayy yanındaki kim kii , kesin öyle kesin böyle .. ) . bu gibi kısmi sebeplerden dışarı çıkmıyorum. o yüzden hep kahve yapıyorum kendime. Bu aralar biraz da aşığım galiba. duygularımın , karmaşanın içinde sürüklendiği zamanlardan bu aralar. korkuyorum her zaman olduğu gibi. bi red cevabı bi ters yönde tepki oldu mu her an depresyona girebilirmişim havası var üstümde. yine bi çözüm yolu bulamıyorum bu karmaşanın içinde. sonunda bütün suçu kendim...