Bayramın 2. günü oldu ben hala yataktayım. çıkasım gelmiyo. sanki oradan kalkınca herşey üstüme üstüme gelicekmiş gibi oluyo. başım ağrıda şatlamak üzere. istanbula giden 360 derece değişip öyle geliyo. lanet olası şehir. nefret ediyorum istanbuldan ! 3 gündür görmüyorum ve devamlı kavga edip duruyoruz. buda sinirimi bozuyo. o kadar özledimki. sarılsam koklasam öpsem bi kendime gelicem. ama yok arkadaş oralı bile değil. hayatımda geçirdiğim en iğrenç bayram. bayramlardan nefret ediyorum. hiç bi zaman sevmedim bayramları. hep mutlu olurum belki diye çabalıyorum. ama nafile. hep aynı hep aynı. kimseyi görmek istemiyorum. ortalık yatışana kadar herşey eskiye dönene kadar dışarı çıkmak,telefon görüşmesi dahi yapmak istemiyorum. Herşeyin boka sarmasından çok sıkıldım artık.
Kozmopolit yapının içinde sığlaşan fenomenlerim ..