Ana içeriğe atla
Öyle bir şey ki dört duvar ne kadar dar gelebilirse o kadar dar geliyor. Bahçemdeki çiçekler soldu. Baharı tanımayan ruh halim sanki her şeye yansıyor. Bütün rüzgarlar kavga edermiş gibi esiyor. 
Sürükleniyorum. Bilmediğim bir yolda rüzgar üstümde yürüyorum. Kulağımda sevmediğim şarkılar. Ceza veriyorum sanki kendime. Hayır diyorum büyüyeceksin. Dinleye dinleye duymamayı öğreneceksin. Yürüdükçe güçlenecek, sabretmeyi öğreneceksin. Yokluğa alışacaksın. Sevmediğin, istemediğin ne varsa alıştıracaksın kendini. Akşamları içtiğin 2 duble rakının keyfini çıkarabilmek için, içtikçe unutmak için alışacaksın. Öfkeyle kırdığın pencerenin camından giren o keskin soğukla kalbini donduracaksın. Hissetmemek için göz pınarlarını kurutacaksın. Yutkunamadığın her anın için biraz daha içeceksin. İçtikçe gecede biraz daha kaybolacaksın. 


Kimler gelmiş sor kalbine. Kimler gidebilir kalbinden düşün. Gri hayatını ne kadar pembeye çevirebilirsin ki? Vazgeç çocuk, alışmak cahilliğin son noktası gibidir. Kabullenemiyorsan bırak git her şeyi. Onlar seni bıraktığında alışamazsan nihai sonuca, kendi yokluğunda boğulursun.

Kalbin yorgun. 
Mutsuzluğun beş para etmez. 
Şimdi sen söyle kendinle iletişim dahi kuramazken neye bunca çaban kız çocuğu?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..