Ana içeriğe atla

korkmamalıydım !

Yazamadığım her gün daha fazla eksiliyorum.Ruhsal yapımı düşünürsek oldukça karmaşık bir haldeyim.Sorun şu ki korktuğum şeyler başıma geliyor ve bu berbat bir duygu emin olabilirsiniz.Attığınız adımlara dikkat etmeniz gerekiyor çoğu zaman ve siz bunu hiç yapmıyorsunuz.Tıpkı benim yapmadığım gibi.
Şimdilerde korkularım daha farklı yönde aslında. Kimseye anlatamayacağım şeyler oluyor.Anlatamadıkça daha köreliyorum.Daha fazla tükeniyorum.En başlarda içim huzur doluyken şimdilerde o huzur yerini korkuya bırakıyor.Dikkat etmem , her şeyi yoluna koymam gerekirken daha da beter bir hale getiriyorum. Dokunduğum, hatta düşündüğüm her şeyi mahvediyorum.

Evet bi desteğe ihtiyacım var.Bunu en iyi ben biliyorum.Ama bu bi dostun desteği olmalı.Umarsızca her şeyi paylaşabileceğim bir dost.Güvenebileceğim bir dost.

Çıkış yolu bulmak zorundayım.Bu şekilde gitmeyeceğini bildiğim şeyler var ve bunların üstesinden gelmeliyim.Doğrumu yaptım yoksa yanlışın dibine mi vurdum emin değilim.

Her zaman duygularımın peşinden gittiğim için kırıldım.Kalbimi dinlediğim için yanlışlar yaptım.Değiştiremiyorum bazı huylarımı.Lanet ettikçe daha fazla bağlanıyorum duygularıma.

Korkularımı yenmem dileğiyle..

Yorumlar

Yorum Gönder

Ellerinizden öper :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥
2 yorum
Devamı

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca
Yorum Gönder
Devamı

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..
Yorum Gönder
Devamı