Ana içeriğe atla

kahveler hep güzel kokar

Kendime kahve yapıyorum bu aralar.evden çıkmıyorum pek.bütün bir sene hep tatili ,  rahatlığı , geziceğim zamanı beklemiştim hep.şimdi bi afalladım.bi hobi bile bulamadım kendime. hem sıkılıyorum hem sıkılmıyorum. farklı bi ruh hali. aptalca. kabul ediyorum.

o yüzden hep kahve yapıyorum kendime.

toplu taşıma araçlarını sevmiyorum. bil hassa insan kokusundan nefret eder oldum. bu sıcakta her teyzenin ' kalk da ben oturayım ! ' bakışları altın da eziliyorum. yüzüme bakan her insanın gözlerinde bi merak ( acaba tanıyor muyum , ayy yanındaki kim kii , kesin öyle kesin böyle .. ) . bu gibi kısmi sebeplerden dışarı çıkmıyorum.

o yüzden hep kahve yapıyorum kendime.

Bu aralar biraz da aşığım galiba. duygularımın , karmaşanın içinde sürüklendiği zamanlardan bu aralar. korkuyorum her zaman olduğu gibi. bi red cevabı bi ters yönde tepki oldu mu her an depresyona girebilirmişim havası var üstümde. yine bi çözüm yolu bulamıyorum bu karmaşanın içinde. sonunda bütün suçu kendime atıyorum.

o yüzden hep kahve yapıyorum kendime.

herkes gibiyim ne de olsa,
sadece göründüğümden daha fazla eksiğim. 

Yorumlar

  1. Verdiğiniz bilgiler çok yararlı oldu Tül Perde Modelleri olarak size teşekkür ederiz.

    YanıtlaSil
  2. Vermiş olduğunuz bilgiler için teşekkür ederiz. iş hukuku avukat olarak çalışmalarınızda başarılar dileriz.

    YanıtlaSil
  3. Yumuşak G vitamini güzelmiş.Bize de bekleriz http://sivyus.net

    YanıtlaSil
  4. Teşekürler, Çok güzel paylaşımlarınız var. Blogtaki yazılarınızı izliyorum. kurusıkı silah modelleri diye bir sitem var yazılarınızı burdada paylaşmak isterim.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Ellerinizden öper :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..