Ana içeriğe atla

Yelkovan boşa döndüğü zaman.

Bazen düşünüyorum ;
zamansız, sırt çantama bir kaç eşya koyup gitsem buralardan.
düşündüğüm onca şeyi geride bırakmaya hazırmıyım bilemiyorum.
geride bırakabilirmiyim onu bile bilmiyorum.
tek bildiğim çok fazla mutsuz olduğum.
geçen her dakika benden bir parça alıyor sanki.
sanki her şeyimi bırakıyorum zamana.
sahip olamadığım duygularım,
en sevdiğim insanlar,
anılarım,
özenle kurduğum hayallerim..

sahip olduğum hiçbir şey yok sanki.
olmayan şeylere inanmışım.
olmadığım yerlerde görmüşüm kendimi.

saçımı savuran rüzgarı duygularım sanmışım.
gözyaşlarımın sebebine toz demişim.
asıl sebep sizken.

yalanlar üzerine kurmuşum hayatımı.
siz kadar yalan kelimelerle avutmuşum kendimi.
inandığım masallarda kahraman yapmışım herkesi.
sonu iyi biten masalları sevmişim
sırf kötü sonlara alışmak zorunda kalmayayım diye.

şimdi bu sitem niye diye soranlar;
çocukken oynadığınız oyunların sırf başkalarını dinlemek adına yarım kaldığını hatırlar mısınız bilmiyorum.
ama ben hatırlıyorum.
hatırlatılıyor.

şimdi sen ister kaç ister kal.
bir gölge gibi peşinde yaşadıkların.
her gün öğlen güneşine sadık kalacaksın bu yüzden..



Yorumlar

Yorum Gönder

Ellerinizden öper :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..