Ana içeriğe atla

The day that you stop running - Is the day that you arrive

 Aldığım sen kokusu ta içime kadar işlemiş.
kalbimin en derin en koyu yerine sinmiş.
nefes aldıkça hissediyorum.
nefes aldıkça kalbime dokunuyorsun.
uzanıyorum yıldızlara karşı.
üzerine yattığım çimenlerde göz yaşlarım var.
kafamı koyduğum yerde en sevdiğim hırkan.
gözlerim kapalı.
dudaklarımda küçük bir tebessüm.
aldığım koku sadece sana ait.
göğüs kafesim sıkışıyor.
parmak uçlarım terli,
dokunduğun her yerim üşümüş
nefesini hissettiğim dudaklarım sessizliğe yüz tutmuş.
hayır ağlamıyorum üstümden yağmur bulutu geçti.
hayır ağlamıyorum gözüme biraz sen kaçtı.
sadece tedirginim.
ruhum ıslanıyor.
kıyafetlerimi çıkartıp en sevdiğim hırkanı giyiyorum
ayaklarımda senin aldığın babetlerim. 
ilerdeki ormana doğru koşuyorum
korkaklığım üstümde.
(senin olmadığın zamanlarda hep böyleyim aslında)
birbirine benzeyen bir sürü ağaç var.
ilerlediğim takdirde geri dönemeyeceğimi biliyordum
ama durmadım.
sonunu göremediğim, belkide sonunun olmadığı bir yolda yürümeyi göze almıştım.
seni bulamayacaktım belki, 
ama bulabilme ihtimalinin verdiği mutluluğu gözardı edemezdim.
bu riski göze alamazdım.
alabileceğim en büyük risk seni sevmekti.
kayboldum şimdi.
yürümekten yoruldum.
yağmur ağır geldi vücuduma.
yerde yatan beden bana ait.
ruhum ise bir sen daha saklıyor içinde.
devam ediyor yola.
seni aramaya.
çıkmazlara..
sana sormadan aşık olmamla ,
bana sormadan beni terk edişindi aslında aynı olan. 
Umarım şimdi beni anlıyorsundur..




  ~


The day that you stop running
Is the day that you arrive 
 
Just Enjoy The Ride  

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..