Ana içeriğe atla

Hiçistan'da kaybolmak

Yutkunamıyorum sanki. olmuyo, başaramıyorum. yarım kalbimle ayakta duramıyorum. tek başıma yürütemiyorum. nefes almak daha da zorlaşıyor. sol tarafın, kalbinde olamk üzere felçli gibi. söylenenleri kaldıramıyorum artık. en ufak bi söz bile içime oturuyo. kalbimi acıtıyor. garip bi ukte gibi kalıyor içimde söylediklerin. " ben seni çok sevmiyorum. ama seviyorum " kalbim durur bu sözden sonra benim.sancı girer yüreğime. ben bunu zaten biliyorum. beni sevmediğini biliyorum. ama bunu her kavgada yada tartışmada dile getirme artık ! yeter nolur ! sevgilim , herşeyim dediğim insandan duymak daha da yakıyor canımı. zaten aklımdan çıkmıyor söylediklerin. bide üstüne üslük bunu yinelemen yoruyor beni. gücüm kalmadı artık. suya baktığımda seni görmek isterken suyun bulanıklaşmasından bıktım.
yapma lütfen.söyleme artık şunu. kaldıramıyorum neden anlamıyosun. neden anlamak istemiyosun.. söylediklerimi unut. anlattığım herşeyi unut..
yardım et bana. kalbimin atmaya bile gücü yok artık. 
Bir sevmek bin defa ölmek demekmiş ..


"  Vazgeçtim…
Gözlerinden,
Vazgeçtim…
Sözlerinden
Bir ah de yeter.
Sessizce, kimsesizce,
Gönderdim dudaklarımı
Öpme al yeter.
Hiç tanımaz tenim ellerini,
Bilmez yüreğim bilmez yüreğini
Ah bu koku, bu ten, bu dokunuş
Ah bu delilik sarsar bedenimi
Yok olma zamanı şimdi…  "

seviyorum bu şarkıyı.
evet,evet seviyorum.

seni sevdiğim gibi..
içten, taa derinden ..

Yorumlar

  1. herşey düzelir umarım.

    YanıtlaSil
  2. Mümkün değil.

    YanıtlaSil
  3. Evolet ,
    Belki düzelir. ama düzeldiğinde herşey paramparça olmuş olabilir.

    buda Brokolik ' in dediğine tekabul eder..

    keşke düzelse..

    YanıtlaSil
  4. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Ellerinizden öper :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

E sen bayaa Orospu Çocuğuymuşsun !

Söyle be büyük adam,  ' sayende '  bu kaçıncı 0 (sıfır) ı tüketişim ? Sana ait bütün kelimelerimi tükettim bu gün. Yaptığım en iyi şeyin seni sevmek olduğunu düşündüğüm zamanlara lanet ettim ilk defa. Bunun sebebi sen misin yoksa ben miyim bilinmez. Ama beni hataya sen sürüklemedin,  kendim sürüklendim. Kendim yaptım onca aptallığı. Her defasında inandım.  Güvendim lan güvendim. bu kadar basit miydi seveni kandırmak. Bu kadar mı kolay artık yalan söylemek. Yüzüme bakarken hiç mi için acımadı be adam. Hiç mi gururun yok senin.  Orospu çocukluğu nun bu kadarı da çok fazla. Ben kötü biri değilim. Sadece sessizliği bilirim. Ama artık susmak istemiyorum. İnsanın, sustukça daha da üzüldüğünü biliyorum. Yıprandım. Tükendim. Rüzgarında bi o tarafa bi bu tarafa savruldum. E be vicdansız nasıl yaşarsın sen şimdi o yürekle. Bi de utanmadan, yaptığın onca acımasızlıktan sonra kalkıp bana sevgiden bahsetmez misin.  Ah be oğlum sen ne anlarsın sevgiden, kıymet bilmekten falan. Sen

mutlak mutluluk

bu ara pek mutluyum lan gerçi dersleri saldım gidiyo defter kitap yalan oldu dağaldık. kartalcell çıktı geçmek lazım konuşuyosak aşkımızdan falan yani şu sıralar ortamlar pek iyi ne iş anlamadım (: dershaneye test çözmeye gidiyoruz sınıfa uğramadan eve geliyoruz annemde pek rahat kadın alıştı tabi bişi demiyo bıktım lan okuldan sırf sabah ve çıkışlarda dumanlanmak için gidiyorum ortam olsun makara olsun başka bişey değil neyse nikotinin dibine vurmaktayım aç karnınada pek iyi gidiyorki sorma zevki sonum hiç iyi değil patlicam bi günde hadi hayırlısı. karmaşık duygular içindeyim özlem duygusu ağır basmakta tabi kaç gündür sonunda bi görebildim oda görmekse tabi özlüyorumm abi özlüyorum ama umrundamı değil neden? soruyorumda bi cevap yok karmaşaya sokmaktan başka bişey değilsin D* neyse nikotine devam ..

o2.36 *

oyunun adı aşk kan ve gül sen katilsin bense maktül.. istediğin gibi yazıp yönettiğin oyunda başrol oynamak.. daha mutlu olabiliceğim başrol tekliflerini reddederken gelebiliceğim son noktayı hiç düşünmemiştim. sen yazdın. sen yönettin. oyunun bitiminde oyuncu ağlasada sen mutlu oldun.. evet. çünkü başarmıştın. her şey istediğin gibi gitmiş, büyük kazançlar sağlamıştın. bulduğun o saf , aptal aşık oyuncuyu hiç düşünmemiştin. tıpkı kendi sonumu düşünmediğim gibi. Günler geçtikçe daha da bulanıyor renkler. resmimi tamamlayamamaktan korkuyorum. fırçamdaki ıslaklığın ; kendini eskimiş , işe yaramaz bir hale getirmesinden, paletimdeki renklerin yıllanmışlığının bozulmasından, sonrada hayalimi alacalı bir çıkmaza sokmasından korkuyorum. ama tualimi ve renklerimide bir o kadar seviyorum.. Şimdi tualimimi mi tamamlamalıyım ; yoksa öylece bırakıp başkasının en güzel haliyle tamamlamasını mı beklemeliyim ? ne dersiniz , hangisini başarabilirim ? bilemiyorum..