Bazen neyin doğru olduğuna karar veremediğiniz anlar oluyor ve yapmanız gerekenin, gerçekten gerektiği konusunda şüpheye düşebiliyorsunuz. Korkmayın geçer demeyi çok isterdim ama geçmiyor. Siz ne kadar kaçsanız da peşinizi bırakmıyor. Efendisi olamadığımız ve her şeye ilaç denen zaman geçirmiyor hiçbir şeyi. Geçti sandığınız acılarınız tekrar kanamaya başlıyor. Ama eskisi kadar acıtmıyor. Sadece sızlıyor. Sonra sırasıyla duygularınızla yüzleşiyorsunuz. Nefretinizi anımsıyorsunuz. Sonra anlık öfkeleriniz çıkıyor gün yüzüne. Biraz sakinleştikten sonra yaşanmışlıklar geliyor aklınızın en derin yerinden. Anımsadıkça sitem ediyorsunuz. Sonra sevgi dışında hissettiğiniz bütün duygularınız yok oluyor. Kalbinizin en kırık yeri bile sevgisini hatırladıkça onarmaya çalışıyor kendini. Vücudunuz bir insana karşı böyle tepkimeler verebiliyor ve siz hala o insanın doğru olmadığını düşünüyorsunuz. İlk defa düşündüklerinizde haklısınız. Sevmek için doğru insana ihtiyacını
Kozmopolit yapının içinde sığlaşan fenomenlerim ..