Ana içeriğe atla

bitti mi lan ?

Değişik bir hafta geçiriyorum.
dünya tersine dönüyo sanki.
D * eskisinden çok farklı. ilgili seviyo gibi.
öte yandan gök * le aram bozuk.
neden bilmiyorum ama şu son 2 haftadır taşlar yerinden bi oynadı bi daha oturmuyo.
sanıldığından daha büyük bi sorunla karşı karşıyayım.
herkesi kaybetmeyi göze alabilirim.
ailemi bile.
ama onu kaybetmeyi göze alamam.
onun önüne geçebilicek biri yok.
her ne konuda ikilemde kalırsam kalıyım yine her yol ona çıkar.
o ikileme sokamam bile onu.
herkesin ötesinde biyerde bende.
en değerli.

öyle işte.

neyse dua edin bi düzene girebiliyim.
yoksa bu böyle gitmicek.

bu arada sınavlarım başladı burayla ilgilenemiyorum.
sınavlarda çok kötü geçiyo zaten.
hayır çalışmıyorum desemde kötü geçse eyvallah.
ama yok abi yok bi taraflarımı yırtıyorum yine güzel geçmiyo.
çalışmicam lan artık yeter yaa.
geçen sene sadece dersi dinliyodum, ne kitap ne defter yüzü açmıştım, takılmadan geçtim.
bu sene çalışıyorum geçemicem.
o yüzden bu günden itibaren eski felsefemize geri dönüyoruz =))
-dersi derste öğren, eve git yat

aşkta ders çalışıyo devamlı.
aferim benim aşkıma çalışsın tabi.
özledimde zaten.
az önce konuştum sesi hala kulaklarımda.
yanımda olsaa, sarılsam uyusam ona.
sabah kalktığımda ilk onu görsem..

ne güzel olur dimi (:

bıkamicakmıyım ben bu çocuktan.
dersanede sarılıyorum bazen, bırakasım gelmiyo ya.
neysee.

gök-le oturup konuşmayı, köpek öldüren şaraplar içmeyi,ağlarken sarılıp yatmayı.
özledim laan özledimm.

gitmeliyim.
adios.
aloha.

Yorumlar

Yorum Gönder

Ellerinizden öper :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

E sen bayaa Orospu Çocuğuymuşsun !

Söyle be büyük adam,  ' sayende '  bu kaçıncı 0 (sıfır) ı tüketişim ? Sana ait bütün kelimelerimi tükettim bu gün. Yaptığım en iyi şeyin seni sevmek olduğunu düşündüğüm zamanlara lanet ettim ilk defa. Bunun sebebi sen misin yoksa ben miyim bilinmez. Ama beni hataya sen sürüklemedin,  kendim sürüklendim. Kendim yaptım onca aptallığı. Her defasında inandım.  Güvendim lan güvendim. bu kadar basit miydi seveni kandırmak. Bu kadar mı kolay artık yalan söylemek. Yüzüme bakarken hiç mi için acımadı be adam. Hiç mi gururun yok senin.  Orospu çocukluğu nun bu kadarı da çok fazla. Ben kötü biri değilim. Sadece sessizliği bilirim. Ama artık susmak istemiyorum. İnsanın, sustukça daha da üzüldüğünü biliyorum. Yıprandım. Tükendim. Rüzgarında bi o tarafa bi bu tarafa savruldum. E be vicdansız nasıl yaşarsın sen şimdi o yürekle. Bi de utanmadan, yaptığın onca acımasızlıktan sonra kalkıp bana sevgiden bahsetmez misin.  Ah be oğlum sen ne anlarsın sevgiden, kıymet bilmekten falan. Sen
8 yorum
Devamı

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca
Yorum Gönder
Devamı

Kaçmanın Dayanılmaz Hafifliği

 Yazmaya başladığım ilk zamanı hatırlıyorum. Benim için oldukça büyük olan bu kaçış zaman içinde tanımlayamadığım ve kelimelerle ifade edemediğim bir şeye dönüştü. Ürün açıklaması gibi sözcüklerimi anlamsızca ard arda sıralayamazdım tabi ki ama yan yana geldiklerinde de ifade eksikliği doğuyordu.  O zamanlar annemden, babamdan, koca bir aileden kaçarken, şimdi bu kaçışın tek bir insana sirayet etmesi kadar aptalca bişey olamazdı. Önüne geçemedim. Kaçtığım her şeyin yerine koyduğum tek bir insanın bu eksikliğe ve aptallığa sebep olmasını aklım almıyor genel olarak. Bu benim suçum gibi hissediyorum çoğu zaman. Annem her zaman insanları çok sevdiğim ve sarılarak sevgimi gösterdiğim için kızardı. O kadar haklıymış ki sevgimin hiçbir insanda bir karşılığı olmadığını kollarımın arası boş kalınca anladım.  Büyüyünce her şey çok farklı bir hale bürünüyormuş ve ben bunu çok geç fark ettim. Ne kadar akıllandığım konusunda kendimle hala ortak bir paydada buluşabilmiş değilim. İnsan akıllandığını
Yorum Gönder
Devamı