Ana içeriğe atla

mutlak mutluluk

bu ara pek mutluyum lan
gerçi dersleri saldım gidiyo defter kitap yalan oldu
dağaldık.
kartalcell çıktı geçmek lazım
konuşuyosak aşkımızdan falan yani
şu sıralar ortamlar pek iyi ne iş anlamadım (:
dershaneye test çözmeye gidiyoruz sınıfa uğramadan eve geliyoruz
annemde pek rahat kadın alıştı tabi bişi demiyo
bıktım lan okuldan sırf sabah ve çıkışlarda dumanlanmak için gidiyorum
ortam olsun makara olsun başka bişey değil
neyse
nikotinin dibine vurmaktayım
aç karnınada pek iyi gidiyorki sorma zevki
sonum hiç iyi değil patlicam bi günde hadi hayırlısı.

karmaşık duygular içindeyim
özlem duygusu ağır basmakta tabi
kaç gündür sonunda bi görebildim
oda görmekse tabi
özlüyorumm abi özlüyorum
ama umrundamı değil
neden?
soruyorumda bi cevap yok
karmaşaya sokmaktan başka bişey değilsin D*

neyse nikotine devam

..

Yorumlar

  1. ebemkuşağı15 Ekim 2009 18:32

    Filmin sonunu bildiğin halde halde D* peşindesin.
    Gel vazgeç dostum.
    Biz sana alfabeyi buluruz o.O

    YanıtlaSil
  2. Cypherx15 Ekim 2009 18:37

    alfabeyi buldukta noldu
    filmin özetini izlesende sonunu merak edersin.
    heycanla izlersin ya hani öyle bişey işte D*
    ah kardeş anla beni.

    YanıtlaSil
  3. khaos15 Ekim 2009 18:47

    NE garip,
    sevince de
    hüzn'e de

    hep,
    bir sigara yakıyoruz..
    :)

    YanıtlaSil
  4. Cypherx15 Ekim 2009 19:12

    nikotin tek çaremiz (:
    tek rahatlatıcı etmen..
    sevincide hüznüde ondan çıkarıyoruz

    YanıtlaSil
  5. ebemkuşağı15 Ekim 2009 19:36

    Yakmayın şu sigarayı kötü alışkanlık bunlar :)

    YanıtlaSil
  6. Cypherx15 Ekim 2009 20:39

    diyene bak sen.
    anneme küfreden kardeşim olmasa ((:

    YanıtlaSil
  7. ebemkuşağı16 Ekim 2009 10:36

    Ben içmiyorum ki içsem bile içime çekmiyorum onada içmek denmez sanırım (:

    YanıtlaSil
  8. Cypherx16 Ekim 2009 17:22

    bütün ilişkimiz bitti o halde

    YanıtlaSil
  9. khaos16 Ekim 2009 17:24

    ben hala içiyorum:P şu an bile..:)

    YanıtlaSil
  10. Cypherx16 Ekim 2009 18:50

    içmediğimiz bi an varmıki (:
    şu an bile ((:

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Ellerinizden öper :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

E sen bayaa Orospu Çocuğuymuşsun !

Söyle be büyük adam,  ' sayende '  bu kaçıncı 0 (sıfır) ı tüketişim ? Sana ait bütün kelimelerimi tükettim bu gün. Yaptığım en iyi şeyin seni sevmek olduğunu düşündüğüm zamanlara lanet ettim ilk defa. Bunun sebebi sen misin yoksa ben miyim bilinmez. Ama beni hataya sen sürüklemedin,  kendim sürüklendim. Kendim yaptım onca aptallığı. Her defasında inandım.  Güvendim lan güvendim. bu kadar basit miydi seveni kandırmak. Bu kadar mı kolay artık yalan söylemek. Yüzüme bakarken hiç mi için acımadı be adam. Hiç mi gururun yok senin.  Orospu çocukluğu nun bu kadarı da çok fazla. Ben kötü biri değilim. Sadece sessizliği bilirim. Ama artık susmak istemiyorum. İnsanın, sustukça daha da üzüldüğünü biliyorum. Yıprandım. Tükendim. Rüzgarında bi o tarafa bi bu tarafa savruldum. E be vicdansız nasıl yaşarsın sen şimdi o yürekle. Bi de utanmadan, yaptığın onca acımasızlıktan sonra kalkıp bana sevgiden bahsetmez misin.  Ah be oğlum sen ne anlarsın sevgiden, kıymet bilmekten falan. Sen
8 yorum
Devamı

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca
Yorum Gönder
Devamı

Kaçmanın Dayanılmaz Hafifliği

 Yazmaya başladığım ilk zamanı hatırlıyorum. Benim için oldukça büyük olan bu kaçış zaman içinde tanımlayamadığım ve kelimelerle ifade edemediğim bir şeye dönüştü. Ürün açıklaması gibi sözcüklerimi anlamsızca ard arda sıralayamazdım tabi ki ama yan yana geldiklerinde de ifade eksikliği doğuyordu.  O zamanlar annemden, babamdan, koca bir aileden kaçarken, şimdi bu kaçışın tek bir insana sirayet etmesi kadar aptalca bişey olamazdı. Önüne geçemedim. Kaçtığım her şeyin yerine koyduğum tek bir insanın bu eksikliğe ve aptallığa sebep olmasını aklım almıyor genel olarak. Bu benim suçum gibi hissediyorum çoğu zaman. Annem her zaman insanları çok sevdiğim ve sarılarak sevgimi gösterdiğim için kızardı. O kadar haklıymış ki sevgimin hiçbir insanda bir karşılığı olmadığını kollarımın arası boş kalınca anladım.  Büyüyünce her şey çok farklı bir hale bürünüyormuş ve ben bunu çok geç fark ettim. Ne kadar akıllandığım konusunda kendimle hala ortak bir paydada buluşabilmiş değilim. İnsan akıllandığını
Yorum Gönder
Devamı