Ana içeriğe atla

Börtü Böceğim Bitki Örtü ' m ♥


Elimdeki kıyafetinle uyumak o kadar huzur vericiki.
kokladığım her cm. de aşk kokusu var. geceleri uyumadan burnumun dibine koyup gözlerimi kapattığımda tekrar tekrar aşık oluyorum belkide sana.
gülüşlerin, serzenişlerin geliyor aklıma. masumca uyuyuşun..
 yastığımda hala kokun var. ne zaman bize gelsen uykun olur. her seferinde uzanıcam diye yatıp uyursun. 

en sevdiğiniz şeylerin kokusu olurya hani,
sadece çikolata kokan dükkana girersiniz. aslında çikolatayı seviyorsunuzdur, ama sadece bir tanesini doyumsuz bir aşkla yersiniz.hatta yemeye kıyamazsınız bile.
öyle bişey işte onun kokusuda. koklarken bile bitmesinden korkuyorum.ama yine dayanamıyorum.




Değişik bi duygu seni sevmek. bazen yoktan var etmek kadar zor, bazense mecburiyetten kabullenmek kadar kolay.Aslında yoruldum sevgilim.Geriye dönüp baktığımda farkettimki çok şey kaybetmişim ben onca ay.. Belki hala seni kazanamamışımdır. Beni sevmeyi ne zaman başarıcaksın merak ediyorum. bekliyorum. anlıyorum alışma sürecindesin. ama sabrımı sınamak gibi birşey bu. gittikçe zorlukları artan,önüme daha fazla engel çıkmasına sebep olan sınama sınavı bu. sona yaklaştıkça ödülün ne olduğunu hala bilememek içimi acıtıyor sadece.. ne biliyim. keşke daha farklı olsaydı diyorum bazen. ilk ben sana değil de sen bana aşık olsaydın keşke..
belki o zaman herşey daha farklı olurdu sevgilim.


N'olursa olsun yine de çok seviyorum seni.
hayatımın temelleri senin üstüne kuruluyken, anlatmam zor sana sevgimi.
dilerim bi günde sende beni anlarsın.
kokunu tarif edemediğim gibi tarif edemezsin benide umarım.
doyamazsın belki o zaman bana.
benim seni sevdiğimden daha çok kıskanırsın belki..



belki , belki , belki...


ihtimaller dahilinde yaşamak..


Belki bir gün " benim seni sevdiğim gibi " sende seversin beni..

gülüşüne dünyaları değişmiceğim herif.
sende öğrenirsin bi gün sevmeyi.




p.s : Seni seviyorum ♥


~ 

Yorumlar

  1. ÇitLemBik28 Ocak 2010 04:23

    o koku bitmiyor, gömleğini üstünden çıkarttırıp sahiplnmştm,kokladım, giydim, onunla uyudum uyandım ama bitmedi. bu çok tuhaf. iki ayrı yerde gecenin aynı saattinde aynı şeyleri hissediyor oluşumuz, aynı şeyi bkliyor oluşumuz. çok garip.

    YanıtlaSil
  2. Cypherx28 Ocak 2010 15:13

    evet çok garip.
    neden bilmiyorum ama öyle.
    uyuyup uyansakta bitmiyor haklısın.
    bitmicekte.
    bi yanım şikayet etsede bi yanım elimde olamadan affediyor.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Ellerinizden öper :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

E sen bayaa Orospu Çocuğuymuşsun !

Söyle be büyük adam,  ' sayende '  bu kaçıncı 0 (sıfır) ı tüketişim ? Sana ait bütün kelimelerimi tükettim bu gün. Yaptığım en iyi şeyin seni sevmek olduğunu düşündüğüm zamanlara lanet ettim ilk defa. Bunun sebebi sen misin yoksa ben miyim bilinmez. Ama beni hataya sen sürüklemedin,  kendim sürüklendim. Kendim yaptım onca aptallığı. Her defasında inandım.  Güvendim lan güvendim. bu kadar basit miydi seveni kandırmak. Bu kadar mı kolay artık yalan söylemek. Yüzüme bakarken hiç mi için acımadı be adam. Hiç mi gururun yok senin.  Orospu çocukluğu nun bu kadarı da çok fazla. Ben kötü biri değilim. Sadece sessizliği bilirim. Ama artık susmak istemiyorum. İnsanın, sustukça daha da üzüldüğünü biliyorum. Yıprandım. Tükendim. Rüzgarında bi o tarafa bi bu tarafa savruldum. E be vicdansız nasıl yaşarsın sen şimdi o yürekle. Bi de utanmadan, yaptığın onca acımasızlıktan sonra kalkıp bana sevgiden bahsetmez misin.  Ah be oğlum sen ne anlarsın sevgiden, kıymet bilmekten falan. Sen
8 yorum
Devamı

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca
Yorum Gönder
Devamı

Kaçmanın Dayanılmaz Hafifliği

 Yazmaya başladığım ilk zamanı hatırlıyorum. Benim için oldukça büyük olan bu kaçış zaman içinde tanımlayamadığım ve kelimelerle ifade edemediğim bir şeye dönüştü. Ürün açıklaması gibi sözcüklerimi anlamsızca ard arda sıralayamazdım tabi ki ama yan yana geldiklerinde de ifade eksikliği doğuyordu.  O zamanlar annemden, babamdan, koca bir aileden kaçarken, şimdi bu kaçışın tek bir insana sirayet etmesi kadar aptalca bişey olamazdı. Önüne geçemedim. Kaçtığım her şeyin yerine koyduğum tek bir insanın bu eksikliğe ve aptallığa sebep olmasını aklım almıyor genel olarak. Bu benim suçum gibi hissediyorum çoğu zaman. Annem her zaman insanları çok sevdiğim ve sarılarak sevgimi gösterdiğim için kızardı. O kadar haklıymış ki sevgimin hiçbir insanda bir karşılığı olmadığını kollarımın arası boş kalınca anladım.  Büyüyünce her şey çok farklı bir hale bürünüyormuş ve ben bunu çok geç fark ettim. Ne kadar akıllandığım konusunda kendimle hala ortak bir paydada buluşabilmiş değilim. İnsan akıllandığını
Yorum Gönder
Devamı