geldim - gördüm - yenemedim

Kısıtlanan hayat şartları doğrultusunda çizilen yollarda engellere takılmakta ve her seferinde fazlasıyla aksamaktayım. yürünen yolda başına ne gelse mübahtır. (bkz: yalan) her söylenene inanıldığı gibi her yaşanılanada alışma durumu vardır. söz konusu hayatlar fahişe niteliği taşır oysaki. düşülenden daha çok maddiyata düşkünlük vardır. duyguların bi önemi yoktur. acınası bir durumdur; ancak buna ne karşı gelen, ne de gelebilen vardır. alışılmışı yaşamak kolaydır. ya sunulan 2. else ? ya geçmişin izlerini taşıyorsa ? kaçmak kolaydır geçmişten. ya unutmak ? unutmakta kar tanesine üflemek kadar kolaymıdır ? unutulmak istenmeyenlerin gün be gün kendini anımsatacak olaylar içinde yer alması acıtır canı.

***

Özlemek fedakarlık istemiştir belkide. gereken değerin üstünde verilen değerler özlenme duygusuna engel olmuştur. halbuki ne çok özlersiniz O'nu. özlenmek istersiniz. kışın ağaçların çiçeklerini meyvelerini özlediği gibi. ojenin asetona hasreti gibi (: siyahın beyaza aşkı gibi..
Eskileri özledim belkide herşeyiyle..
ama şimdikilerden vazgeçemem. çok farklı seviyorum onu..

ilhamım gitti.
yazmak istemiyorum şuan sonra devam edeceğim (:

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

E sen bayaa Orospu Çocuğuymuşsun !

Söyle be büyük adam, ' sayende ' bu kaçıncı 0 (sıfır) ı tüketişim ? Sana ait bütün kelimelerimi tükettim bu gün. Yaptığım en iyi şeyin seni sevmek olduğunu düşündüğüm zamanlara lanet ettim ilk defa. Bunun sebebi sen misin yoksa ben miyim bilinmez. Ama beni hataya sen sürüklemedin, kendim sürüklendim. Kendim yaptım onca aptallığı. Her defasında inandım. Güvendim lan güvendim. bu kadar basit miydi seveni kandırmak. Bu kadar mı kolay artık yalan söylemek. Yüzüme bakarken hiç mi için acımadı be adam. Hiç mi gururun yok senin. Orospu çocukluğu nun bu kadarı da çok fazla. Ben kötü biri değilim. Sadece sessizliği bilirim. Ama artık susmak istemiyorum. İnsanın, sustukça daha da üzüldüğünü biliyorum. Yıprandım. Tükendim. Rüzgarında bi o tarafa bi bu tarafa savruldum. E be vicdansız nasıl yaşarsın sen şimdi o yürekle. Bi de utanmadan, yaptığın onca acımasızlıktan sonra kalkıp bana sevgiden bahsetmez misin. Ah be oğlum sen ne anlarsın sevgiden, kıymet bilmekten falan. Sen

Devamı

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca

Devamı

Kaçmanın Dayanılmaz Hafifliği

Yazmaya başladığım ilk zamanı hatırlıyorum. Benim için oldukça büyük olan bu kaçış zaman içinde tanımlayamadığım ve kelimelerle ifade edemediğim bir şeye dönüştü. Ürün açıklaması gibi sözcüklerimi anlamsızca ard arda sıralayamazdım tabi ki ama yan yana geldiklerinde de ifade eksikliği doğuyordu. O zamanlar annemden, babamdan, koca bir aileden kaçarken, şimdi bu kaçışın tek bir insana sirayet etmesi kadar aptalca bişey olamazdı. Önüne geçemedim. Kaçtığım her şeyin yerine koyduğum tek bir insanın bu eksikliğe ve aptallığa sebep olmasını aklım almıyor genel olarak. Bu benim suçum gibi hissediyorum çoğu zaman. Annem her zaman insanları çok sevdiğim ve sarılarak sevgimi gösterdiğim için kızardı. O kadar haklıymış ki sevgimin hiçbir insanda bir karşılığı olmadığını kollarımın arası boş kalınca anladım. Büyüyünce her şey çok farklı bir hale bürünüyormuş ve ben bunu çok geç fark ettim. Ne kadar akıllandığım konusunda kendimle hala ortak bir paydada buluşabilmiş değilim. İnsan akıllandığını

Devamı

Yumuşak G Vitamini

Bu Blogda Ara