Ana içeriğe atla

Bitmeyene

Tam olarak ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum
Yürüdüğüm yolların sonu yok
Hissettiğim duygularım bir anlamı bile yok
Yıllar önce kaybolduğum ormana tekrar düşmüş gibiyim.
Yanımda kırmızı papuçlarım
Nefes almamı sağlayan kıyafetlerin
Dokunamadığım anılarım var yanımda
Hiç sevmediğin o yağmurlar yağıyor şimdi üzerime
Üşüdüğümde sarılamıyorum
Uykunun en tatlı geldiği göğsünde uyuyamıyorum
Bir gürültü
Bir çığlık var
Her adımda biraz daha artıyor
Normalde kendime bile söylemekten çekindiğim korkularımı
Şimdi kendi kendime yenmeye çalışıyorum
Rüzgar saçlarımın arasından geçip gidiyor
Biraz daha dağılıyor saçlarım
Sonradan farkına varıyorum
Yokluğun öyle yoğun
Yokluğun öyle kalabalık
Endişelerim bundan.

 Pazartesi sabahlarını sevmezsin sen.
Aslına bakarsan kendinle ilgilenemediğin hiçbir günü sevmezsin.
Düşün ki yokluğunda her günüm pazartesi
Her günüm kalabalık

 Biz yokuz.
ondan bu kalabalık.
gelsen daha yalnız olurdum..

Yorumlar

Yorum Gönder

Ellerinizden öper :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥
2 yorum
Devamı

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca
Yorum Gönder
Devamı

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..
Yorum Gönder
Devamı