Ana içeriğe atla

o2.36 *

oyunun adı aşk kan ve gül
sen katilsin bense maktül..

istediğin gibi yazıp yönettiğin oyunda başrol oynamak..
daha mutlu olabiliceğim başrol tekliflerini reddederken gelebiliceğim son noktayı hiç düşünmemiştim.
sen yazdın. sen yönettin.
oyunun bitiminde oyuncu ağlasada sen mutlu oldun..
evet. çünkü başarmıştın.
her şey istediğin gibi gitmiş, büyük kazançlar sağlamıştın.
bulduğun o saf , aptal aşık oyuncuyu hiç düşünmemiştin.
tıpkı kendi sonumu düşünmediğim gibi.

Günler geçtikçe daha da bulanıyor renkler.
resmimi tamamlayamamaktan korkuyorum.
fırçamdaki ıslaklığın ; kendini eskimiş , işe yaramaz bir hale getirmesinden,
paletimdeki renklerin yıllanmışlığının bozulmasından,
sonrada hayalimi alacalı bir çıkmaza sokmasından korkuyorum.
ama tualimi ve renklerimide bir o kadar seviyorum..

Şimdi tualimimi mi tamamlamalıyım ;
yoksa öylece bırakıp başkasının en güzel haliyle tamamlamasını mı beklemeliyim ?

ne dersiniz , hangisini başarabilirim ?

bilemiyorum..

Yorumlar

  1. ben sana güzel resim yaparım kanka sen rahat ol :))

    YanıtlaSil
  2. senin yerine abini tercih ederim yavrum saol :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Ellerinizden öper :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül akşamı ..

Belki benim kağıt bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir.. Aynı anda başka insanlara Seni seviyorum demişizdir. Mutlak güven duygusuyla başımızı Başka omuzlara dayamışızdır. Olamaz mı? Olabilir. ♥

Gülerken Gözleriniz Kısılmasın

Bazen düşünüyorum da en büyük yanlışı ben yapmışım sanırım. Uçsuz bucaksız bir ormanda kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi.Yolunu bulamayanlarla aynı havayı soluyorum sanki o ormanda.Her şey birbirine benziyor.Birkaç adımda bir duruyorum.Etrafıma bakıyorum.Kendi çevremde dönüyorum.Tanıdık bir yüz , bir ses arıyorum.Bulamayınca kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anlıyorum.Buraya kadar nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyorum.Her şey kesik kesik.. Zaman kavramını yitirmiş gibi ne öncesini ne de şimdiyi hatırlayabiliyorum.Korkuyorum.Kandırılıyorum belki de.İnanmam gerektiğini düşündüğüm doğrularım var.Yanlışlanabilir olsalar da bunu yapıcak kimse yok.Yalnız demeye de dilim varmıyor.Öyle de değil aslında.Bulunduğum ortamın, durumun getirilerine maruz kalıyorum.Çaresizim.Elimden gelen şeyleri uygulamaya kalktığımda boşluğa düşüyorum.İster istemez kendimi suçluyorum.Çıkış yolları hep bir şeyler kaybettirir karşılığında.Buna hazırmıyım bilmiyorum. Her başlangıcım bu sefer farklı olaca

Sana bana bize ..

Sen şimdi gidiyorsun ya halimi bir gram sormadan Ruhumu unuttun galiba olanlara zor dayansam da Lütfen şunu unutma Dayanamadığın anda Katlanamadığın zamanda Gururun son bulduğunda Umarım orda olurum Gerek var mı sence kaçıp gitmek ne çare Zor durumlarda bile kıyamadım ikimize Kıyamadım sevgimize..